بررسی تأثیر تمرینات کششی ران و مچ پا در بهبود تعادل عملکردی سالمندان

اهداف: کاهش دامنه حرکتی حاصله از سفتی عضله و بافت همبند می تواند شیوع زمین خوردن افراد سالمند را افزایش دهد. نتایج برخی تحقیقات نشان داده است که کاهش دامنه حرکتی ران و مچ پا یکی از علت های اصلی زمین خوردن سالمندان به علت تأثیر آن روی الگوی راه رفتن می باشد. در این مطالعه تأثیر یک برنامه کششی ۸ هفته ای مفاصل ران و مچ پا روی بهبود تعادل سالمندان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ۳۰ سالمند داوطلب بطور تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروه مداخله یک برنامه کششی فلکسورهای ران و دورسی فلکسورهای مچ پا را سه بار در هفته برای ۸ هفته انجام دادند درحالی که گروه کنترل در طی این ۸ هفته فعالیت های روزمره خود را انجام می دادند. دامنه حرکتی ران و مچ پا با استفاده از یک گونیومتر استاندارد و میزان تعادل افراد مطابق با آزمون تعادلی berg اندازه گرفته شد. تمامی شرکت کنندگان قبل و بعد از ۸ هفته مورد ارزیابی قرار می گرفتند. آزمون های آماری t مستقل و زوج به ترتیب جهت آنالیز بین و داخل گروهی استفاده گردید. یافته ها: در مقایسه با گروه کنترل، در شرکت کنندگان گروه مداخله انجام تمرینات کششی موجب گردید که دامنه حرکتی اکستنشن ران و دورسی فلکشن مچ پا به طور معناداری افزایش یابد همچنین این تمرینات باعث بهبود تعادل افراد گروه تمرین نیز گردید (۰/۰۰۱>p). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات کششی می تواند باعث بهبود دامنه حرکتی مفاصل و تعادل سالمندان گردد.